به مناسبت بیست و نهمین سالروز بمباران شیمیایی حلبچه/

فاجعه حلبچه و تاثیر آن در تحول حقوق بین الملل

حلبچه اما با همه دردهایش زنده است و تندیس آن کودک آرمیده در آغوش پدر، یادآور این ترانه است که جان یک کودک بیش از هر مرزی می ارزد.

شاهوخبر؛ یکی از درد ناک ترین و غم انگیز ترین رویداد های جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، وقوع بمباران شیمیای شهر حلبچه در کردستان عراق است، که هزاران تن از شهروندان کرد عراق قربانی سیاست های رژیم بعث حاکم بر عراق و نسل کشی سازمان یافته دولت عراق شدند.

این جنایت جنگی و غیر انسانی بخشی از سیاست حکومت های عراق با کردها بود که در چارچوب عملیات بدنام «انفال»  انجام می گرفت. عملیات انفال و نسل کشی مردم کرد در عراق عملا از سال 1975شروع و طی آن 12 هزارکرد فیلی، 8 هزار بارزانی و 182 هزار گرمیانی و کردهایی از نقاط دیگر ناپدید شدند و در نهایت، رژیم بعث با فاجعه بمباران شیمیای شهر حلبچه، قساوت و نسل کشی خود را درحد اعلا به نمایش گذاشت.

رویداد ها و تحولات بین المللی ضمن اینکه جغرافیای سیاسی را تحت تاثیر خود قرار می دهند، بر دانش حقوقی نیز اثر می گذارند؛ به بیان دیگر تحولات حقوقی که در پیروی از رویداد های بین المللی صورت می گیرد به  پویایی حقوق بین الملل انجامیده است.

رویدادهای فاجعه باری که در دهه 80 میلادی در کردستان عراق و خصوصا در شهر حلبچه روی داد، تاثیرات فراوانی بر زوایای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حقوقی بر جا نهاد. روند حوادث و وقایع میان سال های 1980تا 1990 به گونه ایی رقم خورد که اکثریت کشورهای جهان در انعقاد کنوانسیون سلاح های شیمیایی متفق القول شدند و سرانجام پیش نویس آماده شده در 1985تحت عنوان ممنوعیت سلاح های شیمیایی در کنفرانس خلع سلاح سازمان ملل متحد در اول دسامبر 1992به تصویب رسید و در 29 آوریل 1997با عضویت 87 دولت قدرت اجرایی یافت.

در واقع کنوانسیون مذکور کامل ترین سند بین المللی ممنوعیت کاربرد سلاح های شیمیایی است که با هدف یافتن راهکار هایی برای ایجاد و تقویت رژیم حقوقی تضمین کننده ممنوعیت استفاده از سلاح های شیمیایی و انهدام آن ها می باشد.

در این میان وقایع دهشتناک بمباران شیمیایی حلبچه و سلسله عملیات نسل کشی انفال که در چارچوب سرکوب مردمان کرد عراق صورت گرفت، چنان اثری در جامعه جهانی نهاد که دو دستاورد را برای جامعه انسانی و پویایی حقوق بین المللی در پی داشت.

نخستین دستاورد تصویب کنوانسیون منع گسترش،تولید، انباشت و به کار گیری سلاح شیمیایی و انهدام آن ها معروف به کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی بود و دومین دستاورد، تصویب قطع نامه 612 و 688 شورای امنیت سازمان ملل در موضوع لزوم انجام مداخله بشر دوستانه برای پایان دادن به آلام انسانی و محکومیت سلاح شیمیایی در کردستان عراق بود.

حلبچه هم اکنون همانند هیروشیما و ناکازاکی شاهد تولد کودکانی با عوارض شیمیایی و عقب ماندگی ذهنی و جسمی آشکار است. حلبچه هنوز شاهد مرگ انسان هایی است که بر اثر عوارض بمباران شیمیایی، درد و رنج و سختی های بسیاری را در طول زندگی تجربه می کنند و خود می دانند که اثرات مخرب این سلاح ها به نسل دیگر آنان منتقل می شود.

حلبچه اکنون چیزی بیش از یک نام است. حلبچه نماد مظلومیت است.حلبچه اما با همه دردهایش زنده است و تندیس آن کودک آرمیده در آغوش پدر، یادآور این ترانه است که جان یک کودک بیش از هر مرزی می ارزد.

نویسنده: فواد ولدی- دانشجوی دکترای علوم سیاسی

انتهای پیام/الف

لینک کوتاه: https://goo.gl/13p1Dm

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی