تاریخی که باید شناخت/

تحولات تاریخی میزوپوتامیا و تاثیر آن بر نامگذاری منطقه بوتان

ﻣﯿﻨﻮﺭﺳﮑﯽ سرزمینی ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻬﺘﺎﻥ، ﺑﻮﺗﺎﻥ، ﯾﺎ ﺑﺨﺘﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺟﺰﯾﺮه ﻋﻤﺮﯾﻪ ﯾﺎ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ‏«کوردیان» یا «کاردو» ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺭﻣﻨﯽ ‏«ﻗﺮﺩﻭ‏» نامیده اند.

شاهوخبر؛ «بُختی» یا «بُختیا» از جمله اقوام کهن و شناخته شده کرد ساکن ﺩﺭ ﻧﺎحیه بوتان (ﺑُﺨْﺘﺎﻥ)  ‏ﺩﺭ منطقه باستانی «کوردیان» یا ﺟﺰﯾﺮه ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﮐﺮﺍنه ﻏﺮﺑﯽ ﺭﻭﺩ تیژره (ﺩﺟﻠﻪ) می باشد؛  ﻧﺎﺣﯿﺔ «ﻗَﺮﺩﻭ» ﮐﻪ ﺟﻐﺮﺍﻓﯽ ﻧﻮﯾﺴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﻦ ﺍﺛﯿﺮ، ﺑﻼﺫﺭﯼ ﻭ ﻃﺒﺮﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ «ﺑﻘﺮﺩا» ﻭ «ﺑﻘﺮﺩﯼ» ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ، ﺗﺎ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺩﻭﺭه ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭ ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﺟﺰﯾﺮه ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ را در بر می گرفت اطلاق می شد که بعدها به  ﻧﺎحیه ﺑﻮﺗﺎﻥ معروف گردید.

ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ باستان ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺟﻮﻻﻧﮕﺎﻩ ﺗﺎﺧﺖ ﻭ ﺗﺎﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ کوردهای ﺧﺎﻟﺪﯼ (ﻫﺎﻟﺪﯾﺎ ‏) ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺪه 9 ﻕﻡ یعنی در حدود2900سال پیش در منطقه «ﻭﺍﻥ» ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪ؛ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺷﻮﺭﯾﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ‏«ﺍﻭﺭﺍﺭﺗﻮ‏» ، ﻋﺒﺮﯾﺎﻥ به نام  «ﺁﺭﺍﺭﺍﺕ»  و یوناﻧﯿﺎﻥ  با اسما ‏«ﺍﻻﺭﻭﺩﯼ‏» ،‏«ﺧﺎﻟﺪﻭﯼ ‏» ﻭ‏« ﺧﺎﻟﺪﺍﯾﻮﯼ ‏» ﺍﺯ ﺁﻥ ﯾﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺪه 6  قبل از میلاد ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺧﺎﻟﺪی ها ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺭﺍﻣﻨﻪ ﺑﻪ منطقه ﻭﺍﻥ، ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎن های قندیل وکوهستان های میانی زاگرس ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ.

در روایات افسانه ای و داستان های شفاهی که سینه به سینه نقل گردیده است، آمده که ﺗﺒﺎﺭ مردمان کرد ﺑﻪ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ «ﺑُﺨْﺖ» ﻭ «ﺑَﺠَﻦ» ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. اﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻪ ﺳﻮﺩﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﯽ پادشاهی کوردیان (جزیره) ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺘﯿﺰﻩ ﻭ ﺟﺪﺍﯾﯽ میﮐﺸﺪ بُخت ﺣﮑﻮﻣﺖ کوردیان ﺭﺍ تصاحب می کند ﻭ ﺑﺠﻦ ﺑﻪ «ﺣﺼﻦ ﮐﯿﻔﺎ» می رود.( این روایت را نیکیتین نیز در آورده است) ﺣﺼﻦ ﮐﯿﻔﺎ ﻗﻠﻌﻪ ﻭ ﺷﻬﺮﯼ ﺩﺭ ﮐﺮﺍنه تیژره ﻭ ﻣﯿﺎﻥ دیاربکر و ﺟﺰﯾﺮه است  که دارای تمدن و قدمتی بیش از 10 هزار سال است.

ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻃﺎیفه ﺑﺨﺘﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﯽﺯیستند ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﻃﺎﯾﻔﻪ، ﺑﺨﺘﯽ، ﺑﺨﺘﺎﻥ، ﺑُﻬﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻮﺗﺎﻥ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ؛ ‏ﺩﺭ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﯿﺎﯼ مردمان کرد، ﻣﯿﻨﻮﺭﺳﮑﯽ ﺑﺨﺘﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﯿﺎﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﻫﺮﻭﺩﺕ، کرﺩﻫﺎﯼ ﺑﺨﺘﯽ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﻗﻮﻣﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺭﻣﻨﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺑﺨﺘﺎﻥ ﻣﯽﺯﯾﺴﺘﻨﺪ.

مینوﺭﺳﮑﯽ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻮشته ﮔﺰﻧﻔوﻦ ﮐﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ «ﮐﺮﺩﻭﭼﺌﯽ» ﺭﺍ ﺩﺭ شرق ﺑﻮﺗﺎﻥ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ، ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﮐﺮانه ﭼﭗ ﺭﻭﺩ تیژره، ﻧﺰﺩﯾﮏ «ﮐﻮﻩ ﺟﻮﺩﯼ» در ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ منطقه ﮐﻪ ﻧﺰﺩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ «ﮐﺮﺩﻭﺋﻦ»، «کوردیان» ﻭ ﻧﺎﻣ ﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﺎمی ها ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺣﺮﻑ ﺁﻏﺎﺯﯾﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ‏«ﻕ‏» ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؛  ﺍﯾﻦمنطقه ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﺭﺍﻣﯽ ‏«ﺑﯿﺖ ﻗَﺮﺩﻭ‏» ﻭ ﺷﻬﺮ ﺟﺰﯾﺮه ‏«ﮔﺰﺭِﺗﺎﯼِ ﻗَﺮﺩﻭ‏» عنوان می شده و ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺭﻣﻨﯽ ‏ «ﮐﺮﺩﻭﺯ‏» ﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﺑﯽ ‏«ﺑﻘﺮﺩﺍ ‏» ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻧﺎﻡ ﺑﻘﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺣﺬﻑ ﻭ «ﺟﺰﯾﺮه ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ» ﻭ «ﺑﻮﺗﺎﻥ» ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ؛ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩﺍﯼ و باستانی، ﺑﯿﺖ  ﻗﺮﺩﻭ ﯾﺎ ﺑﻘﺮﺩﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ سرزمینی ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻮﺡ پیامبر ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺮﻭﻧﺸﺴﺘﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﮐﻮﻩ ﺟﻮﺩﯼ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ 80 ﺗﻦ ﺍﺯﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻩ ﺭﺍ ‏«ﺳﻮﻕ ﺛﻤﺎﻧﯿﻦ‏» ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ.

ﻣﯿﻨﻮﺭﺳﮑﯽ سرزمینی ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻬﺘﺎﻥ، ﺑﻮﺗﺎﻥ، ﯾﺎ ﺑﺨﺘﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺟﺰﯾﺮه ﻋﻤﺮﯾﻪ ﯾﺎ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ‏«کوردیان» یا «کاردو» ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺭﻣﻨﯽ ‏«ﻗﺮﺩﻭ‏» ﻧﺎﻣﯿﺪﻩﺍﻧﺪ و ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞ را  ﺑﺎ ناحیه «زوزان» ﺩﺭ ﺟﺰﯾﺮه ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮه های ﺍﺭﻣﻨﺴﺘﺎﻥ، ﺍﺧﻼﻁ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ، ﺩﯾﺎﺭﺑﮑﺮ ﻭ ﻣﻮﺻﻞ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

انتهای پیام/الف

لینک کوتاه: https://goo.gl/3bjwNQ

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی