حاشیه ای بر سخنان فرمانده سپاه بیت المقدس کُردستان/

آفت فرهنگ کُردستان، ضعف مدیریتی و ناتوانی در برنامه ریزی فرهنگی است

سخنان سردار رجبی، گفته دل ودرون صدها هنرمند وادیب این دیار است که بارها با فریادوفغان از مدیران فرهنگی استان خواسته اند که از بی خیالی فرهنگی دست کشیده، هنری بنمایند و اگر توانایی ندارند، کنار بروند.

شاهوخبر؛ دربرخی منابع درباره تعریف واژه فرهنگ اینگونه آمده که،فرهنگ دربرگیرنده اعتقادات، ارزش ها، اخلاق و رفتارهای متاثر از این سه کلمه می باشد وآداب و رسوم و عرف یک جامعه معین را تعریف می نماید و با درنظر گرفتن پایه های اعتقادی، گستره فرهنگی  یک جامعه را معرفی می کند.

برعکس روزگاران گذشته که تاثیر پذیری فرهنگی لایه لایه بوده و جذب شدن فرهنگی در زرق وبرق دیگر جوامع بیشتر به صورت برنامه های دراز مدت روی می داد، امروزه ولنگاری های فرهنگی چنان سرعت گرفته که می توان با تصویری، آهنگ وریتمی، شعاری و یا حتی نیم نگاهی، چهارچوب فرهنگ یک جامعه را تحت تاثیر قرار داد وآنچه که با مرارت رشته شده، با چشم برهم زدنی پنبه می شود.  

تئوریسین های جامعه شناسی و فرهیختگان فرهنگی در یک نظریه متفق القولند که می توان با بهره گیری از فرهنگ های بومی وخرده فرهنگ های نهادینه شده و آداب و رسوم عرفی، دربرابر تهاجم دیگرفرهنگ ها ایستادگی کرد و با نُرم و فُرم محلی و قومیتی، پسندیده تر و بهتر از فرهنگ غالب جامعه می توان دربرابر یورش دیگر فرهنگ ها مقاومت کرد.

طیف جامعه شناسان و فرهیختگان فرهنگی در مساله ای دیگرنیز اشتراک نظر دارند و آن «مدیریت فرهنگ» است(چه فرهنگ غالب جامعه و چه خرده فرهنگ ها)؛ آنان اظهار می دارند که تا سازمان‌دهی فرهنگی وجود نداشته باشد، فرهنگ به تنهایی نمی تواند تاثیرگذار باشد و بدون مدیریت فرهنگی، سرعت تاثیر پذیری جامعه بیشتر و سریع تر خواهد بود.

مدیریت فرهنگی اداره امور و فعالیت‌های فرهنگی جامعه را برعهده دارد وبه مانند هر نوع مدیریت سازمانی دیگر، الزامات خاص خود را دارد؛ بنابراین درمدیریت فرهنگی تمامی وظایف سازمانی مدیریت اعم از سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی، هدایت، هماهنگی، نظارت و ارزیابی در قلمرو امور و فعالیت‌های فرهنگی صورت می‌گیرد تا چهارچوب و گستره فرهنگی مشخص شده و ناسره از سره تشخیص داده شود.

کردستان به عنوان بخشی از کشور ایران، علاوه برگستردگی فرهنگ غالب سرزمینی، دارای یک سری فرهنگ سنتی، عرفی و اعتقادی خاص خود بوده که در سراسر تاریخ فرهنگی این دیار، خود نقطه قوت بوده وتوانسته است همگام با فرهنگ غالب جامعه در جهت اعتلای نظام انسانی و حتی ایمانی اجتماع موثر باشد.

اما چند صباحیست که مدیریت فرهنگی در کردستان رو به افول نهاده و نهادینه های فرهنگی این دیار که زمانی فخرآور بودند اینک یا به فراموشی سپرده شده اند و یا در گَمان بودن و نبودن، خاکستر افول را بر سر می کشند؛ چراغ رشد و توسعه فرهنگی در این استان درحال خاموشی است و اگر فعالیت های چند نهاد دلسوز ومردمی نبود، اینک مدیران فعلی خرمای ختم فرهنگ این سامان را نوش جان کرده بودند.

بی خیالی فرهنگی دام تنیده ای است که دست و پای مدیران و مسئولان این دیار را بسته و با چراغ خاموش و در شب بی سوی نامهربانی با فرهنگ این دیار، همقطار مهاجمان فرهنگی شده اند و دانسته یا نادانسته خاک مرگ بر سر توانائی های بالفعل و بالقوه فرهنگ این بخش از سرزمین ایران می پاشند.

همین بی خیالی و ناتوانی به حدی رسیده که عکس العمل فرمانده سپاه بیت المقدس کردستان را در پی داشته و ایشان روز پنج شنبه گذشته در نشست خبری با خبرنگاران در سنندج بیان داشت که کار فرهنگی قابل توجهی در کردستان صورت نمی گیرد وبرنامه‌ریز ی و مدیریت کار فرهنگی در کردستان ضعیف است، وگرنه به اندازه کافی پول و اعتبار موجود است.

این گفته سردار رجبی، سخن دل و درون صدها هنرمند و ادیب این دیار است که با ناز و کرشمه، یا با لُغُز و کنایه و گاه فریاد و فغان از مدیران فرهنگی استان خواسته اند که از بی خیالی فرهنگی دست کشیده و هنری بنمایند و اگر توانایی ندارند –که طبعا ندارند- عطای کرسی ریاست و مدیریت را به لقایش بخشیده و کنار بروند؛ اگر مرهم نیستید، لااقل نمک پاش زخم فرهنگ نباشید(که هستند).

فرمانده سپاه کردستان که با دایره و گستره رشد وتوسعه فرهنگی جامعه آشنا است،دراین گفت وگوی خبری به نکته ظریفی اشاره کرده و می گوید: «برخی مسئولان به جای انجام برخی کارهای بی‌اساس در قالب اقدامات بین‌المللی و غیره، به هنرمندان و ظرفیت‌های داخلی فرصت بدهند تا فرهنگ کردستان بیشتر معرفی شود.»

این نکته اوج بی تدبیری مدیران فرهنگی ناآشنا با فرهنگ را می رساند که طبق ضرب المثل قدیمی،آمدند اَبروی فرهنگ را درست کنند، چشمش را کور کردند؛مدیران اتفاقی فرهنگ کردستان به جای توجه به زیرساخت های فرهنگی واهتمام در راه برنامه های هنری بزرگان این دیار، در قالب اندیشه نداشته جهانی، بین المللی می اندیشند و خانه آتش گرفته از هیزم نابخردی را رها کرده به همسایه چلاق می نگرند.

برای نجات این فرهنگ از نفس افتاده، باید مدیریت مدبرانه و مقتدرانه‌ای داشت تا بتوان با اعمال مدیریت مثبت فرهنگی،جامعه را ازفضای تنگ تنفس عبور داد و افراد آن جامعه را به بالندگی و توسعه رهنمون شدکه البته بسیار مبرهن است مدیران منفی فرهنگی و امتحان پس داده، توانایی و اراده این کار را ندارند، زیرا دستگاه های فرهنگی درسراسر استان با مدیریت ضعیف،کم‌هوش، ناآگاه و بی‌تدبیر روبه‌رو است که آفت این فرهنگ شده اند ویقینا نباید انتظار شکوفایی فرهنگ و مقولات فرهنگی را از آنان داشت.

انتهای پیام/ف

لینک کوتاه: https://goo.gl/Zb7TFP

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی